مرکز داوری بین المللی icc پاریس فرانسه
اینجانب با آشنایی و اطلاع از مقررات حقوقی بین المللی و انجام امور وکالت در زمینه داوری بین المللی (ICC) و اجرای آرا خارجی در دادگاه های داخلی و خارجی از جمله ( آلمان، فرانسه، ترکیه، امارات متحده عربی و عمان…) آماده ارائه خدمات حقوقی می باشم. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا خدمت شما توضیح دهیم ، که مدارک لازم برای اجرای رای خارجی چیست.
برای شناختن دیوان داوری اتاق بازرگانی بین المللی (ICC)، باید هر تصویری که از «دادگاه» داریم کنار گذاریم زیرا دیوان داوری ICC برخلاف اسمش، اساساً دادگاه نیست* بلکه یک رکن اداری است که داوری هایی را که تحت قواعد ICC انجام میشود، مدیریت و نظارت می کند.[2] در این راستا، دیوان داوری مبلغ پیش پرداخت هزینه ها (advance on costs)[3] را در هر پرونده داوری تعیین می کند، وجود قرارداد داوری را به صورت علی الظاهر(prima facia) بررسی می نماید[4]، محل داوری را تعیین می نماید،[5] داور را حسب مورد تایید و یا منصوب می کند[6] و در مورد جرح داور (challenge) رسیدگی و تصمیم گیری می کند[7]، پیش نویس رأی داوری را بررسی و بازبینی می نماید تا کیفیت رأی و قابل اجرا بودن آن را تامین نماید[8] و بالاخره در پایان رسیدگی هر پرونده، مبالغ نهایی قابل پرداخت به داوران (حق الزحمه داوری) و هزینه اداری ICC را تعیین می کند.[9] دیوان داوری درباره موضوعات ماهوی مطروحه در دعاوی، و اینکه کدام یک از طرفین حق دارد و کدام یک باید محکوم به بی حقی شود، مداخله ای نمی کند، بلکه اتخاذ تصمیم در این موضوعات منحصراً برعهده داور یا داوران در هر پرونده خاص است. هم چنین، دیوان داوری درباره نحوه انجام داوری از قبیل زمان تسلیم لوایح طرفین، ارجاع امر به کارشناس و یا مثلاً تعیین تاریخ جلسه استماع دخالت نمی کند و این امور نیز برعهده داور یا داوران در هر پرونده است. وکیل پرونده داوری در اتاق بازرگانی پاریس icc
دیوان داوری ICC از 124 نفر عضو تشکیل شده است که «قاضی دیوان» در معنای اصطلاحی و خاص کلمه نیستند بلکه حقوقدانان برجسته و متخصصین در حقوق و رویه داوری بین المللی می باشند که از 86 کشور در سراسر جهان معرفی شده اند و به ترتیبی که ذیلاً توضیح داده می شود به عضویت دیوان درآمده اند. یکی از اعضای دیوان به عنوان رئیس عمل می کند که 9 نفر نایب رئیس دارد. در حال حاضر، رئیس دیوان از کشور سوئیس است به نام آقای پیر ترسیه (Pierr Tercier) و نواب رئیس از کشورهای استرالیا، برزیل، مصر، فرانسه، هند، ایتالیا، ژاپن، انگلستان و ایالات متحده امریکا میباشند. تنوع اعضای دیوان داوری باعث میشود که دیوان همواره از یک توان تخصصی جامع و در عین حال گوناگون برخوردار باشد. این تخصص جامع و گوناگون به نفع اصحاب دعاوی است، زیرا همین اعضای دیوان با تخصص های گوناگون هستند که در جلسات دیوان شرکت می کنند و درباره موضوعات مربوط تصمیم می گیرند.وکیل ایرانی مرکز داوری اتاق بازرگانی پاریس icc
اعضای دیوان توسط کمیته ملی ICC در کشورهای مختلف – که یکی از ارکان ICC بشمار می روند – معرفی و پیشنهاد می شوند و پس از بررسی و احراز شرائط و اوصاف ایشان در شورای جهانی (world council) اتاق بازرگانی بین المللی که بالاترین رکن اتاق محسوب میشود، برای مدت 3 سال به عضویت دیوان داوری ICC منصوب میشوند که البته مدت عضویت ایشان قابل تمدید است. اعضای دیوان نمی توانند توسط خود دیوان به عنوان داور انتخاب شوند.[12] به علاوه، اگر یکی از اعضای دیوان به هر نحوی از انحاء در یکی از پرونده های مطروحه در داوریهای ICC مداخله ای داشته باشد (مانند اینکه طرفین دعوی او را به عنوان داور تعیین کرده باشند یا به عنوان وکیل یا مشاور از جانب یکی از طرفین دعوی معرفی شده باشد)، دیوان داوری هیچ یک از مدارک مربوط به آن دعوی به او نمی دهد و حق ندارد در جلسات دیوان یا در مباحث یا تصمیمات دیوان در خصوص آن دعوی خاص حضور داشته باشد و هنگامی که پرونده آن دعوی نزد دیوان مطرح میشود، مکلف است جلسه را ترک کند.[وکیل پرونده داوری بین المللی
جلسات دیوان داوری در محل اتاق بازرگانی بین المللی در پاریس تشکیل میشود. دیوان، معمولاً پنج بار در هر ماه تشکیل جلسه می دهد (چهار جلسه هفتگی و یک جلسه عمومی). جلسات هفتگی دیوان بصورت آنچه «کمیته دیوان» نامیده میشود تشکیل می گردد. هر «کمیته دیوان» مرکب از سه نفر از اعضای دیوان است: دو نفر عضو همراه رئیس یا یکی از نواب رئیس دیوان که ریاست کمیته را برعهده دارد. جلسات هفتگی کمیته های دیوان از باب تمثیل «موتورخانه» (engine room) دیوان نامیده میشوند زیرا کار اصلی دیوان داوری را همین کمیته ها انجام می دهند. در هر زمان، بیش از 60 پرونده به جهات مختلف برای رسیدگی نزد دیوان مطرح است که، توسط همین کمیته های هفتگی، رسیدگی و تصمیم گیری می شود. در واقع در همین جلسات هفتگی کمیته های دیوان است که تقریباً کلیه تصمیمات لازم به جز پاره ای تصمیمات مهم که در
«جلسات عمومی» ماهانه دیوان (plenary session) گرفته میشود، اتخاذ می گردد.
کلیه اعضای دیوان در جلسات عمومی ماهانه، میتوانند شرکت کنند و از شرکت ایشان استقبال هم میشود. اعضای دیوان همگی در پاریس نیستند، و در کشورهای مختلف در سراسر جهان زندگی می کنند و مشغول کار خود هستند و لذا آن عده از اعضای دیوان که در جلسات ماهانه شرکت می کنند، معمولاً بین 30 تا 50 نفر متغیر است. دیوان بسیاری از تصمیمات مهم را در همین جلسات عمومی ماهانه اتخاذ می کند. تعداد پرونده هایی که در جلسات ماهانه مطرح می گردد به ندرت بیش از 10 فقره است و به مراتب کمتر از آنهایی است که در جلسات هفتگی کمیته ها مطرح میشود. در همین جلسات ماهانه است که دیوان درباره مسایل مهم تر مانند جرح داور تصمیم گیری می کند و پیش نویس رأی داوری در پرونده های مهم و بزرگ را مورد بازبینی و مداقه قرار می دهد. منظور از پرونده های مهم و بزرگ آنهایی است که مبلغ موضوع ادعا زیاد است یا طرفهای دولتی در آنها درگیر هستند یا مسایل حقوقی پیچیده ای در آنها مطرح است و یا پرونده هایی که یکی از داوران، نظریه مخالف (dissenting opinion) صادر کرده است. یکی دیگر از ویژگیهای جلسات عمومی ماهانه دیوان آن است که یکی از اعضای دیوان داوطلب می شود که به عنوان عضو «مخبر» عمل کند. عضو مخبر پرونده مربوط را مطالعه می کند و نکات مهم آن را استخراج و در جلسه توضیح می دهد و اطلاعات لازم و مطالبی را که دیوان برای تصمیم گیری در موضوع لازم دارد، تهیه و به صورت گزارش ارائه می نماید.وکیل پرونده داوری بین المللی
جلسات دیوان محرمانه است.[14] اصحاب دعوی نیز نمی توانند بصورت شفاهی نزد دیوان مرافعه و دفاع کنند و تبادل لوایح به صورت کتبی است که در پرونده موجود است. ضمناً دیوان ملزم نیست دلایل تصمیمات خود را ذکر کند